برای ارتقاء ایمنی هوانوردی درکشورمان می توان از 3 منظر به مقوله مهم ایمنی پرواز نگاه کرده و راه های عملی آن را جستجو کرد .
1- نگاه اول : نگاه از منظر ایکائو یا سازمان جهانی هواپیمائی غیر نظامی است که در اهداف شش گانه استراتژیک خود (2005-2010 ) توصیه های لازم را در این زمینه نموده است
اول : تعامل اطلاع رسانی سازمان های هواپیمائی کشوری در امور حساس ایمنی به منظور ارتقاء ایمنی هوانوردی
دوم : ارسال گزارشات کامل (usoap) بازرسی های مربوط به نواقص و کاستی های ایمنی هوانوردی به همه کشورهای عضو به منظور بهره برداری از آن در جهت افزایش سطح ایمنی هوانوردی
ضمناً ، در این حوزه ، موضوع مهم خروج صنایع هوائی غیر نظامی از تحریم های امریکا یا هر کشور صاحب تکنولوژی نیز قابل طرح و پیگیری می باشد زیر این خواسته دقیقاً منطبق با وظائف و اهداف ایکائو می باشد
2- نگاه دوم : الزامات ملی در این رویکرد با توجه به وضع موجود صنعت هوائی کشور و چالش های اساسی پیش روی صنعت بایستی سراغ راه کارهای اجرائی و ضروری مربوطه رفت . از جمله آنها:
2-1- بازنگری در ساختار سازمانی و ارتقاء سطح آن برای اعمال مقتدرانه حاکمیت در جهت تدوین و تصویب برنامه های استراتژیک صنعت و نظارت عالیه بر اجرای آن در همه زیر بخش های صنعت
2-2- تسریع در تهیه و تدوین مقررات ملی هوانوردی در جهت تحقق برنامه ایکائو SOAP که خود میتواند زیر مجموعه سامانه مدیریت ایمنی هوانوردی (SAFETY MANAGEMENT SYSTEM) تلقی شود
2-3- تقویت دفتر نمایندگی ایران در ایکائو به منظور برقرراری ارتباطات منظم ، مستمر و پویا با ایکائو برای به روز کردن اطلاعات و دانش هوانوردی کارشناسان کشور و تقویت هماهنگی های فنی عملیاتی فی مابین .
2-4- تسریع در مراحل تکمیل و تصویب و اجراء طرح ساماندهی صنعت حمل و نقل هوائی کشور که تقدیم هیئت دولت شده است ( طرح ارتقاء ایمنی درهواپیمائی غیر نظامی کشور )
3- نگاه سوم: یافته های علمی بررسی سوانح هوائی:
3-1- به حکم یافته های علمی بررسی سوانح هوائی جهان از میان 4 فاکتور مهم انسانی بیشترین خطر آفرینی را در هوانوردی به خود اختصاص داده است
بنابراین سرمایه گذاری در بخش عوامل انسانی برای ارتقاء ایمنی پرواز امری است ضروری و منطبق بر یافته های علمی برسی سوانح هوائی کشور و جهان
3-2- ساماندهی نیروی انسانی در حوزه هواپیمائی در زیر بخش های زیر جزء الویت ها است ضمناً چکیده مقاله را بصورت یک نمودار در ذیل ملاحظه می کنید
براساس اعلام اداره هوانوردی فدرال (FAA) مسافرت های هوایی در طول بیست سال آینده دو برابر خواهند شد. بر همین اساس با افزایش ترافیک هوایی ، خطر سوانح هوایی هم رو به افزایش خواهد بود. از میان دلایل متفاوتی که در بروز این حوادث مؤثرند میتوان به نواقص فنی، ایراد در طراحی یا ساخت هواپیما اشاره نمود. مسئولیت این نواقص بر عهده سازندگان هواپیما یا اجزای آن میباشد چرا که مراجع ذی ربط در این زمینه استانداردهایی را معرفی نموده اند که سازندگان ملزم به رعایت آنها می باشند . در این مقاله سعی شده نواقص ناشی از طراحی و تولید هواپیما، استانداردهای بین المللی لازم الاتباع برای سازندگان هواپیما و اجزای آن و نیز مسئولیت آنها در قبال سوانح حادث شده در اثر این گونه نواقص مورد بررسی حقوقی قرار گیرد.
دانلود تحقیق ایمنی هوانوردی لینک مستقیم
دانلود تحقیق ایمنی هوانوردی لینک کمکی
